Een-twee-drietje

Deze keer één verhaal, over twee locaties, met drie hoogtepunten!

De eerste locatie was het Fiordland National Park, met zijn 12.500 km² het grootste natuurpark in Nieuw-Zeeland. Vanwege de speciale geologie, landschap, flora en fauna is het uitgeroepen tot werelderfgoedgebied. Het is een erg woest en ontoegankelijk gebied, waardoor we dankbaar gebruik hebben gemaakt van een aantal lokaal aangeboden excursies. We hadden gedurende ons verblijf dan wel weinig zon, maar gelukkig ook weinig regen. Toch bijzonder voor een plek waar het gedurende +/- 200 dagen per jaar in totaal 7 tot 9 meter regent! Dan nu onze hoogtepunten in chronologische volgorde:

1. Eerst in een boot Lake Te Anau over, om vervolgens in een groep een grot te betreden. De grot is door de jaren heen door een sterke waterstroom uitgehakt en wordt inmiddels bevolkt door ... gloeiwormen! We kropen door een opening van een meter om vervolgens na een stukje ondergronds lopen in een bootje te klimmen. Hiermee zijn we in het pikkedonker en in stilte (om de gloeiwormen niet te verstoren) door de grot gevaren en hebben we van het magische schouwspel van lichtjes genoten (waarmee de gloeiwormen onschuldige insecten lokken om te verorberen). Een hele bijzondere ervaring!
2. Met een bus zijn we het lange, kronkelige en prachtige stuk van Te Anau naar Milford Sound gebracht, om vervolgens met een boot dit fjord te ontdekken. De boot vaart tussen de machtige bergen door richting de opening naar zee en onderweg is er van alles te leren. Over het ontstaan van het gebied, boomlawines, allerlei ontdekkers, hergroei na boomlawines (op de kale rotsen!) en de lokale flora en fauna. We hebben wederom dolfijnen en zeehonden gezien en zeer veel prachtige watervallen (waaronder de hoogste ter wereld)!
3. Voor de derde trip kwam er achtereenvolgens een bus, een boot, nog een bus en daarna nog een boot aan te pas om bij Doubtful sound aan te komen. Wederom een fjord, een van de overige 13 (naast Milford Sound), maar deze keer was er nog een extra verassing toen we uiteindelijk de zee hadden bereikt. We zagen in de verte opeens een grote plons ... van ... een walvis! Uiteraard zijn we er naar toe gevaren en de relatief jonge bultrug walvis vond de boot zelf ook wel interessant. Daardoor hebben we hem van vlakbij kunnen zien en ook kunnen vastleggen, heel erg bijzonder!

Daarmee zijn we door de drie hoogtepunten heen, maar is de tweede locatie nog niet genoemd. Dit was het stadje Dunedin, ooit gesticht door Schotse immigranten. Niet alleen te merken aan de architectuur en omgeving, maar zeker ook aan het weer. Gelukkig waren we vooral op doorreis naar onze huidige plek (Lake Tekapo) en beschikte onze airbnb over een jacuzzi. Hier hebben we ruim 2 uur in liggen relaxen,  terwijl we onszelf complimenten gaven voor onze vooruitziende blik bij het plannen van de reis!

Bedankt ook voor alle fantastische reacties, heel leuk om te weten dat jullie onze avonturen volgen!